streszczenie: W niniejszej rozprawie przedstawiono wyniki badań wpływu wybranych parametrów fizycznych gleby na wartości współczynnika przewodnictwa wodnego.
Wybrany został optymalny zestaw parametrów fazy stałej gleby, w skład którego wchodzą: procentowa zawartość frakcji piasku, procentowa zawartość frakcji iłu, wielkość powierzchni właściwej oznaczonej metodą adsorpcji pary wodnej, procentowa zawartość węgla organicznego, zawartość wody grawita-cyjnej oraz zawartość wody przy potencjale odpowiadającym polowej pojemności wodnej. Umożliwiło to opracowanie fizyczno-statystycznego modelu do bezpośred-niego wyznaczania wartości współczynnika przewodnictwa wodnego na podstawie znajomości łatwo mierzalnych parametrów fazy stałej gleby.
Zaproponowany model umożliwia wyznaczanie wartości współczynnika przewodnictwa wodnego dla 8 wartości potencjałów wody glebowej (pF 0; pF 1; pF 1,5; pF 2; pF 2,2. pF 2,5; pF 2,7; pF 3), czyli od stanu pełnego nasycenia do wartości potencjału odpowiadającego na krzywej retencji wodnej punktowi początku hamowania wzrostu roślin.
Wysokie współczynniki korelacji oraz niskie standardowe błędy estymacji jakie uzyskano dla weryfikowanego materiału glebowego, zarówno dla poszczególnych gatunków gleb jak również dla jego całości, świadczą o poprawnej konstrukcji modelu (zarówno wybór parametrów fazy stałej gleby, jak również zastosowanie równań regresji segmentowej).
Wykorzystanie bogatego materiału badawczego (415 prób glebowych do budowy modelu i 145 prób do jego weryfikacji), zastosowanie jednolitych metod pomiarowych oraz pozytywna weryfikacja, czynią zaproponowany fizyczno-statystyczny model reprezentatywnym, a więc szczególnie użytecznym.