www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 14, nr. 2 (2009)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Wpływ zróżnicowanego nawożenia NPK na zawartość chlorofilu w liściach dwóch odmian szarłatu (Amaranthus cruentus L.) uprawianego w siewie szerokorzędowym
Barbara Skwaryło-Bednarz, Anna Krzepiłko
(pobierz wersję PDF)
Wydział Nauk Rolniczych w Zamościu, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Szczebrzeska 102, 22-400 Zamość

vol. 14 (2009), nr. 2, pp. 469-477
streszczenie: W pracy przedstawiono wstępną ocenę wpływu zróżnicowanego nawożenia NPK na zawartość chlorofilu a, b oraz a+b w liściach dwóch odmian szarłatu Rawa i Aztek. W doświadczeniu polowym uprawiano szarłat w rozstawie szerokorzędowej na glebie kompleksu pszennego dobrego, w południowo-wschodniej części Polski. Zastosowano następujące dawki makroskładników: I – 50 kg N∙ha-1, 40 kg P∙ha-1, 40 kg K∙ha-1, II – 70 kg N∙ha-1, 50 kg P∙ha-1, 50 kg K∙ha-1, III – 90 kg N∙ha-1, 60 kg P∙ha-1, 60 kg K∙ha-1 oraz IV – 130 kg N∙ha-1, 70 kg P∙ha-1, 70 kg K∙ha-1. Określano zawartość chlorofilu a i b oraz a+b w świeżej masie liści w okresie pełni kwitnienia roślin oraz formowania nasion. Z przeprowadzonych badań wynika, iż najwyższą zawartość chlorofilu a oraz a+b w szarłacie odmiany Rawa stwierdzono przy nawożeniu III dawką NPK, natomiast dla odmiany Aztek była to II dawka NPK. Najwyższą zawartość chlorofilu b w świeżej masie liści odmiany Rawa stwierdzono przy zastosowaniu II poziomu nawożenia makroelementami a dla odmiany Aztek przy III dawce nawożenia NPK. Stwierdzono istotne statystycznie zależności pomiędzy zastosowanymi dawkami nawożenia NPK a ilością chlorofilu a i b w świeżej masie liści obydwu odmian szarłatu.
słowa kluczowe: szarłat, zawartość chlorofilu, nawożenie NPK
język oryginału: polski