www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 1, nr. 3 (2003)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Aktywność enzymatyczna w glebach strefy przybrzeżnej jezior Piaseczno, Łukie i Moszne
Elżbieta Jolanta Bielińska1, Halina Smal1, Modest Misztal2, Sławomir Ligęza1
(pobierz wersję PDF)
1 Instytut Gleboznawstwa i Kształtowania Środowiska Przyrodniczego, Akademia Rolnicza, Leszczyńskiego 7, 20-069 Lublin
2 Katedra Hydrobiologii i Ichtiobiologii, Akademia Rolnicza, Akademicka 13, 20-033 Lublin

vol. 1 (2003), nr. 3, pp. 369-375
streszczenie: Celem niniejszej pracy było określenie aktywności dehydrogenaz, fosfataz, ureazy i proteazy w glebach strefy przybrzeżnej trzech jezior: Piaseczno, Łukie i Moszne na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim. Do badań wytypowano obiekty glebowe odmienne zarówno pod względem genezy, jak i sposobu użytkowania. Stwierdzono wyraźne zróżnicowanie pomiędzy aktywnością enzymatyczną gleby lekkiej, bielicowej - Haplic Podzol (jezioro Piaseczno - przy polu uprawnym) i gleb bagiennych (jezioro Piaseczno - torfowisko, jezioro Łukie i jezioro Moszne). Kilkakrotnie większa aktywność badanych enzymów w glebach bagiennych w porównaniu z glebą bielicową wiązała się z wielokrotnie większą zawartością węgla organicznego i pierwiastków biogennych, a także kilkakrotnie wyższą pojemnościa sorpcyjną gleb bagiennych. W obrębie gleb bagiennych największą aktywnością enzymatyczną cechowała się gleba jeziora Piaseczno, najmniejsza zaś gleba jeziora Moszne. Osłabienie aktywności enzymów w glebie jeziora Moszne miało związek z zakwaszeniem środowiska w wyniku powstawania dużej ilości kwasów humusowych.
słowa kluczowe: gleby przybrzeżne, jeziora, aktywnosć enzymatyczna
język oryginału: polski