www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 8, nr. 2 (2006)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Możliwość uprawy roślin przemysłowych w regionie zamojskim z uwzględnieniem warunków siedliskowych
Czesław Szewczuk1, Danuta Sugier1, Piotr Sugier2
(pobierz wersję PDF)
1 Katedra Roślin Przemysłowych i Leczniczych, Akademia Rolnicza, ul. Akademicka 15, 20-934 Lublin
2 Zakład Ekologii, Instytut Biologii, UMCS, ul. Akademicka 19, 20-033 Lublin

vol. 8 (2006), nr. 2, pp. 489-499
streszczenie: W opracowaniu dokonano oceny przydatności 51 gmin regionu zamojskiego (w granicach dawnego województwa) do uprawy wybranych roślin przemysłowych: buraków cukrowych, rzepaku, tytoniu, chmielu, lnu i konopi. Z uwagi na fakt, iż głównym czynnikiem siedliska przyrodniczego na terenach równinnych jest gleba, zaś w mniejszym stopniu agroklimat, dlatego też warunki glebowe w poszczególnych gminach wyceniano maksymalnie w 85-punktowej skali, zaś agroklimat w 15-punktowej. Łączną punktację tych dwu elementów podano w postaci „wskaźnika jakości warunków siedliskowych”. Na podstawie tego wskaźnika, jak też tradycji uprawy i przerobu określonych ziemiopłodów, podano propozycje uprawy poszczególnych roślin w gminach. W oparciu o warunki siedliskowe wydzielono w regionie zamojskim 5 podregionów: wschodni (obejmujący 11 gmin), północny (9), północno-zachodni (11), południowo-zachodni (9) i roztoczański (11).
słowa kluczowe: region zamojski, warunki siedliskowe, rośliny przemysłowe
język oryginału: polski