www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 10, nr. 1 (2007)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Wpływ odmiany i terminu siewu na plon oraz skład aminokwasowy białka nasion łubinu żółtego
Janusz Podleśny1, Wacław Strobel2
(pobierz wersję PDF)
1 Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa, Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, ul. Czartoryskich 8, 24-100 Puławy
2 Instytut Agrofizyki im. Bohdana Dobrzańskiego PAN, ul. Doświadczalna 4, 20-290 Lublin

vol. 10 (2007), nr. 1, pp. 175-185
streszczenie: Badania prowadzono w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa –Państwowym Instytucie Badawczym w Puławach. Czynnikiem I rzędu były 4 odmiany łubinu żółtego: Legat i Polo (odmiany termoneutralne) oraz Parys i Markiz (odmiany nietermoneutralne, a czynnikiem II rzędu 3 terminy siewu: I – bardzo wczesny (początek kwietnia), II – dwa tygodnie po pierwszym terminie i III – cztery tygodnie po pierwszym terminie. Określanie zawartości białka, tłuszczu, włókna, bezazotowych wyciągowych (BAW), popiołu i alkaloidów wykonano w Instytucie Agrofizyki PAN w Lublinie za pomocą spektrometru bliskiej podczerwieni Oxford QN 1000. Najwięcej białka z jednostki powierzchni dostarczały w obydwu latach badań odmiany Polo i Parys, które charakteryzowały się wysokim plonem nasion oraz dużą zawartością białka, znacznie mniejsze plony białka uzyskano w przypadku odmian Legat i Markiz. Termin siewu modyfikował wielkość plonów białka. Wraz z jego opóźnieniem zmniejszał się plon i zawartość białka w nasionach. Dlatego największe plony białka uzyskano wówczas, gdy łubin wysiewany był w miarę wcześnie, czyli w dwóch pierwszych terminach. Obniżka plonu białka na skutek opóźnienia terminu siewu termoneutralnych odmian łubinu była mniejsza niż odmian nietermoneutralnych. Odmiany termoneutralne reagowały bowiem mniejszą zniżką plonu nasion na skutek opóźnionego siewu niż odmiany nietermoneutralne. Białko badanych odmian łubinu żółtego: Legat, Polo, Parys i Markiz nie wykazywało dużego zróżnicowania pod względem zawartości badanych aminokwasów. Różnice w składzie aminokwasowym między poszczególnymi odmianami zawierały się bowiem w granicach 2-11%. Wraz z opóźnianiem terminu siewu zwiększała się zawartość wszystkich badanych aminokwasów. Najmniejsze zmiany pod wpływem tego czynnika dotyczyły tyrozyny, a największe – waliny.
słowa kluczowe: Lupinus luteus L., termin siewu, wzrost i rozwój, odmiany termoneutral-ne, plonowanie, skład chemiczny, aminokwasy
język oryginału: polski