www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 12, nr. 1 (2008)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Zróżnicowane nawożenie NPK w szerokorzędowej uprawie szarłatu (Amaranthus cruentus L.) a całkowita zdolność antyoksydacyjna liści oraz gleby pod tą rośliną
Barbara Skwaryło-Bednarz, Anna Krzepiłko
(pobierz wersję PDF)
Wydział Nauk Rolniczych w Zamościu, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Szczebrzeska 102, 22-400 Zamość

vol. 12 (2008), nr. 1, pp. 173-181
streszczenie: Celem prezentowanej pracy było zbadanie wpływu zróżnicowanego nawożenia NPK na całkowitą zdolność antyoksydacyjną gleby oraz liści dwóch polskich odmian szarłatu (Rawa i Aztek) w uprawie szerokorzędowej. Zastosowano trzy dawki NPK: I) azot 50 kg•ha-1, fosfor 40 kg•ha-1, potas 40 kg•ha-1; II) azot 90 kg•ha-1, fosfor 60 kg•ha-1, potas 60 kg•ha-1; III ) azot 130 kg•ha-1, fosfor 70 kg•ha-1, potas 70 kg•ha-1. Oznaczono całkowitą zdolność antyoksydacyjną (CZA) gleby i liści szarłatu metodą Rice-Evans and Miller według modyfikacji Bartosza, a także zawartość węgla organicznego w glebie. Na podstawie analizy statystycznej stwierdzono istotne zależności pomiędzy CZA gleb, liści a zawartością węgla organicznego w glebie i zastosowanym poziomem nawożenia. Na wzrost całkowitej zdolności antyoksydacyjnej gleby pod szarłatem odmiany Rawa miała wpływ tylko najniższa (I kombinacja) dawka nawożenia, natomiast dla odmiany Aztek najwyższy poziom nawożenia (III kombinacja NPK). Nawożenie I i III dawką NPK miało wpływ na wzrost całkowitej zdolności antyoksydacyjnej liści odmiany Rawa, natomiast III dawka sprzyjała wzrostowi całkowitej zdolności antyoksydacyjnej liści odmiany Aztek.
słowa kluczowe: szarłat, całkowita zdolność antyoksydacyjna gleby, całkowita zdolność antyoksydacyjna liści
język oryginału: polski