|
|
vol. 12, nr. 1 (2008)
|
Bezpośrednie promieniowanie słoneczne i jego ekstynkcja w atmosferze w Kołobrzegu w latach 1960-2000
|
|
|
Joanna Uscka-Kowalkowska
|
|
| (pobierz wersję PDF )
|
|
|
Zakład Klimatologii, Instytut Geografii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika ul. Gagarina 9, 87-100 Toruń |
|
|
vol. 12 (2008), nr. 1,
pp. 221-233
|
|
|
streszczenie:
W opracowaniu przedstawiono zmiany w dopływie bezpośredniego promieniowania słonecznego do powierzchni Ziemi oraz zmętnienie atmosfery w Kołobrzegu w latach 1960-2000. Dane do opracowania zostały udostępnione przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej w Warszawie. Najwyższe wartości bezpośredniego promieniowania słonecznego występują zwykle na wiosnę, co miało miejsce także w przypadku Kołobrzegu, gdzie w dniu 30.03.1960 r. zmierzona została wartość promieniowania równa 1005,5 W•m-2. Ekstynkcję bezpośredniego promieniowania słonecznego wyrażono poprzez wskaźnik zmętnienia Linkego sprowadzony do masy optycznej atmosfery równej 2 (TLAM2). Jego średnia wartość w badanym okresie wyniosła 3,31, a w przebiegu rocznym osiągnęła maksimum latem (3,44), natomiast minimum zimą (3,00). Przebieg roczny zmętnienia atmosfery w Kołobrzegu jest przebiegiem typowym, obserwowanym także w wielu innych miejscach, gdzie wykonywano tego typu badania. Na stan optyczny atmosfery wpływają także występujące masy powietrza. W badanym okresie w Kołobrzegu najczystsze były masy arktyczne (TLAM2 = 2,83), natomiast największe zmętnienie atmosfery powodowały masy zwrotnikowe (TLAM2 = 4,53). Masy polarno-morskie stare i polarno-kontynentalne charakteryzowały się zbliżonym stopniem zmętnienia (TLAM2 wyniosło odpowiednio 3,42 i 3,49), natomiast nieco czystsze były masy polarno-morskie (TLAM2 = 3,28).
|
|
słowa kluczowe:
bezpośrednie promieniowanie słoneczne, wskaźnik zmętnienia Linkego, Kołobrzeg
|
|
język oryginału:
polski
|
|
|
|
|
|
