vol. 13, nr. 2 (2009)
|
Metoda wyznaczania współczynnika tarcia pomiędzy dwoma metalowymi i organicznymi obiektami |
|
|
Józef Łukaszuk, Marek Molenda, Józef Horabik, Joanna Wiącek |
|
| (pobierz wersję PDF) |
|
|
Instytut Agrofizyki im. Bohdana Dobrzańskiego PAN, ul. Doświadczalna 4, 20-290 Lublin |
|
|
vol. 13 (2009), nr. 2,
pp. 407-418
|
|
|
streszczenie:
Opracowano metodę wyznaczania współczynnika tarcia pomiędzy dwoma ziarnami o kształcie bliskim bryły obrotowej. Metoda opiera się na równoczesnym wyznaczaniu siły tarcia i względnego przemieszczenia pionowego dwóch nasion obciążonych siła normalną z wymuszonym ruchem w kierunku poziomym. Weryfikowano przydatność metody mierząc tarcie dwóch płytek stalowych i dwóch kulek łożyskowych o średnicy 5 mm. Ustalono warunki konieczne dla uzyskiwania wiarygodnych i powtarzalnych wyników. Wyznaczano współczynniki tarcia powierzchni meta-lowych oraz dwóch nasion grochu, pszenicy i rzepaku o wilgotności równowagowej. W przypadku nasion rzepaku obciążenie normalne wynosiło 0,59 N, zaś dla pozostałych próbek 0,98 N. Najwyż-szą powtarzalność wyników otrzymywano w przypadku tarcia płaskich powierzchni stalowych. W testach tarcia kulek stalowych otrzymywano większe rozrzuty wartości siły tarcia. Wyniki pomiarów siły tarcia ziaren grochu, pszenicy i rzepaku wykazały jeszcze większe rozrzuty wartości, będące wynikiem zmienności kształtu chropowatości ich powierzchni oraz nieodwracalnej deformacji w obszarze kontaktu. Wydaje się, że katalogi powinny prezentować możliwy zakres wartości współczynnika tarcia, a projektanci urządzeń przemysłowych wybierać wartości stosownie do warunków występujących w rozpatrywanym przypadku.
|
|
słowa kluczowe:
tarcie ziaren, współczynnik tarcia, kąt tarcia wewnętrznego, kąt usypu
|
|
język oryginału:
polski
|
|
|
|
|