www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 14, nr. 1 (2009)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Efektywność energetyczna produkcji jęczmienia jarego w płodozmianie i monokulturze
Cezary Kwiatkowski, Elżbieta Harasim
(pobierz wersję PDF)
Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin

vol. 14 (2009), nr. 1, pp. 125-136
streszczenie: Doświadczenie polowe prowadzono w latach 2001-2006 w GD Czesławice (środkowa Lubelszczyzna) na glebie płowej wytworzonej z lessu (II klasa bonitacyjna). W badaniach uwzględniono nagoziarnistą formę jęczmienia jarego uprawianego w płodozmianie i 6-letniej monokulturze. W obu systemach następstwa roślin zastosowano ekstensywną i intensywną pielę-gnację zasiewów. Czynnikiem regenerującym stanowisko w monokulturze była dodatkowo uprawa międzyplonów ścierniskowych (gorczyca biała, wyka jara + peluszka) oraz wsiewki poplonowej (życica westerwoldzka), których biomasę po uprzednim skoszeniu przyorywano na jesieni. Anali-zowano wpływ poszczególnych sposobów regeneracji stanowiska w monokulturze na efektywność energetyczną uprawy jęczmienia jarego, konfrontując wyniki z monokulturą bez międzyplonu oraz z płodozmianem. Udowodniono, że intensywna pielęgnacja oraz wysiew międzyplonów w monokulturze jęczmienia jarego miały pozytywne oddziaływanie na plonowanie zboża, ale powodowały pogorszenie wskaźnika efektywności energetycznej. Wynikało to z większej pracochłonności i nakładów siły pociągowej stosowanych w takich technologiach. Najlepsze efekty energetyczne gwarantowała uprawa jęczmienia w płodozmianie pielęgnowanym ekstensywnie.
słowa kluczowe: jęczmień jary, monokultura, płodozmian, sposób pielęgnacji, międzyplony, efektywność energetyczna
język oryginału: polski