www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 15, nr. 2 (2010)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Wpływ nawadniania i nawożenia azotem na asymilację i transpirację życicy westerwoldzkiej
Ewa Rumasz-Rudnicka
(pobierz wersję PDF)
Zakład Produkcji Roślinnej i Nawadniania, Katedra Gospodarki Wodnej, Instytut Inżynierii Rolniczej, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny ul. Słowackiego 17, 71-434 Szczecin

vol. 15 (2010), nr. 2, pp. 395-408
streszczenie: Doświadczenie polowe prowadzono w 2008 r. w SD Lipnik należącej do Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Mieszankę życic westerwoldzkich uprawiano w zróżnicowanych warunkach wodnych (O – obiekty kontrolne – bez nawadniania i W – obiekty nawadniane) oraz nawożenia azotem (1 N – 50 kg, 2 N – 100 kg, 3 N –150 kg N•ha-1). Uzupełniające nawadnianie istotnie podwyższało natężenie fotosyntezy (o 27,5%) i transpiracji (o 63%). Nawożenie zawsze zwiększało asymilację i różnie wpływało na transpirację – w zależności od wysokości dawki azotu i warunków wilgotnościowych gleby. Zawartość barwników malała pod wpływem nawadniania i zwiększała się w wyniku nawożenia azotem. Łączny plon świeżej masy zebrany w doświadczeniu wyniósł 50,1 t•ha-1, podczas gdy plon z poletek kontrolnych (bez nawadniania) – 46,1 t•ha-1. Dzięki nawadnianiu zanotowano istotny wzrost plonu wynoszący 7,9 t•ha-1 (17,1% w porównaniu do obiektu kontrolnego). Zastosowanie nawożenia azotowego w dawce 100 i 150 kg N•ha-1 spowodowało przyrosty odpowiednio o 41,6% i 61,1% w porównaniu do nawożenia dawką 50 kg N•ha-1. Efekty produkcyjne (plonowanie) były istotnie skorelowane z fotosyntezą, transpiracją i barwnikami asymilacyjnymi. Asymilacja była istotnie (dodatnio) skorelowana z transpiracją, podczas gdy współczynnik wykorzystania wody ujemnie z transpiracją.
słowa kluczowe: życica, nawadnianie, nawożenie, fotosynteza, chlorofil
język oryginału: polski