www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 2, nr. 3 (2003)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Metoda określania powierzchni styku pomiędzy nasionami
Jarosław Frączek, Marek Wróbel
(pobierz wersję PDF)
Katedra Podstaw Budowy Maszyn, Akademia Rolnicza, ul. Balicka 104, 30-149 Kraków

vol. 2 (2003), nr. 3, pp. 519-529
streszczenie: Wśród całej gamy materiałów i surowców rolniczych jedną z ważniejszych pozycji zajmują roślinne materiały ziarniste. Ze względu na swą specyficzną budowę i trudności związane z poznaniem i opisem tejże budowy, ciągle jeszcze nie są zbadane wszystkie cechy tych materiałów. Braki w obecnym stanie wiedzy dotyczą przede wszystkim zjawisk zachodzących pomiędzy poszczególnymi składnikami masy ziarnistej. Czynnikiem znacząco wpływającym na zachowanie się całego układu, jest wzajemna powierzchnia styku ziaren, zmieniająca się w zależności od wilgotności i obciążenia. W artykule zaprezentowano opracowaną przez autorów metodę określania powierzchni styku pary ziaren. Metoda ta daje możliwość dokonywania pomiarów przy różnych poziomach zawartości wody w materiale oraz przy różnych siłach nacisku. Koncepcja pomiaru opiera się na analizie geometrii kolejnych przekrojów badanej pary ziaren. Płaszczyzna zawierająca zarys powierzchni styku jest prostopadła do płaszczyzn przekrojów. Na każdym przekroju dokonuje się pomiaru długości linii na styku ziaren oraz odległości tej linii od przyjętej linii bazowej. Mierzone wielkości pozwalają na obliczenie wartości pola powierzchni styku oraz dają możliwość wykreślenia jego kształtu.
słowa kluczowe: roślinne materiały ziarniste, powierzchnia styku
język oryginału: polski