www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 2, nr. 4 (2003)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Badanie zmian objętości suszonej tkanki roślinnej podczas rehydracji
Dorota Witrowa-Rajchert
(pobierz wersję PDF)
Katedra Inżynierii Żywności i Organizacji Produkcji, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, ul. Nowoursynowska 159c, 02-776 Warszawa

vol. 2 (2003), nr. 4, pp. 867-878
streszczenie: W pracy badano proces rehydracji suszonego jabłka, pietruszki, marchwi, ziemniaka i dyni, analizując zmiany objętości, gęstości i porowatości suszonych materiałów podczas ich rehydracji w wodzie w temperaturze pokojowej. Względny przyrost masy dla jabłka, dyni i pietruszki jest szybszy niż względny przyrost objętości, co jest równoznaczne z wnikaniem wody do porów materiału bez równoważnego wzrostu objętości i wpływa na zwiększenie gęstości i znaczące obniżenie porowatości w czasie rehydracji. W przypadku ziemniaka woda w pierwszej kolejności penetruje materiał poprzez części stałe, powodując pęcznienie biopolimerów i szybszy wzrost objętości niż masy oraz zmniejszenie gęstości. W marchwi początkowo woda wnika do części stałych na powierzchni, powodując pęcznienie większe lub równoważne przyrostowi masy i zmniejszenie gęstości, a w późniejszych etapach wnika do porów materiału, ponieważ wtedy szybkość przyrostu masy jest mniejsza od szybkości przyrostu objętości, co prowadzi do wzrostu gęstości.
słowa kluczowe: suszona tkanka roślinna, skurcz, pęcznienie, gęstość, porowatość
język oryginału: polski