www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 4, nr. 1 (2004)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Fizyczne skutki zmian wilgotności ziarna jęczmienia
Wanda Woźniak
(pobierz wersję PDF)
Instytut Agrofizyki im. Bohdana Dobrzańskiego PAN, ul. Doświadczalna 4, 20-290 Lublin

vol. 4 (2004), nr. 1, pp. 235-242
streszczenie: Ziarno jęczmienia odmiany Rastik o wilgotności 10% nawilżano w wodzie w czasie 1, 3, 6, 9 i 12 godzin, a następnie wysuszono w warunkach pokojowych do wilgotności początkowej. Ziarno zostało prześwietlone, a powstałe w wyniku nawilżania pęknięcia zarejestrowano na kliszach rentgenowskich. Stan fizyczny bielma określano liczbą pęknięć wewnętrznych. Z każdego ziarniaka wycięto próbkę rdzeniową i poddawano ją jednoosiowemu ściskaniu. Wyznaczono: maksymalne naprężenie ściskające (max), moduł sprężystości ziarna (E), odkształcenie (max) i pracę właściwą (wmax). Okazało się, że jęczmień nieoplewiony Rastik charakteryzuje się bardzo małą odpornością na pękanie bielma. Średnia liczba pęknięć dla ziarniaków próby kontrolnej wynosiła 13,6 i rosła z czasem nawilżania – do 3 godzin. Nawilżanie dłuższe niż 3 godziny obniżyło wytrzymałość na ściskanie i moduł sprężystości ziarna. Zaobserwowano podobne zmiany odkształcenia ziarna i energii właściwej wywołanych wcześniejszym nawilżaniem. Po wyraźnym wzroście – do dziewiątej godziny nawilżania, nastąpił spadek tych wielkości. Badane cechy mechaniczne ziarna jęczmienia nie korelowały z liczbą pęknięć wewnętrznych.
słowa kluczowe: ziarno jęczmienia, rentgenografia, uszkodzenia wewnętrzne, właściwości mechaniczne
język oryginału: polski