www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 5, nr. 2 (2005)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Wpływ procesu kondycjonowania surowców zbożowych na wybrane właściwości fizyczne granulatu
Ryszard Kulig, Janusz Laskowski
(pobierz wersję PDF)
Katedra Eksploatacji Maszyn Przemysłu Spożywczego, Akademia Rolnicza, ul. Doświadczalna 44, 20-236 Lublin

vol. 5 (2005), nr. 2, pp. 325-334
streszczenie: W pracy przedstawiono wpływ warunków prowadzenia procesu kondycjonowania śrut zbożowych (jęczmień, kukurydza, pszenica, owies) na właściwości fizyczne granulatu. Porównano kondycjonowanie parowe z kondycjonowaniem z dodatkiem wody. Stwierdzono, iż zastosowanie kondycjonowania parowego prawie w każdym przypadku zapewnia otrzymanie granulatu o wytrzymałości kinetycznej (PDI) powyżej 90%. Jednocześnie zaobserwowano brak wpływu ciśnienia pary na wartość parametru PDI. Wykazano, że ze wzrostem temperatury kondycjonowania zwiększa się twardość granulatu (średnio od 45,2 do 181,4 N×cm-1). Natomiast podwyższanie wilgotności materiału podczas kondycjonowania zimnego powoduje skutek odwrotny. Warunki kondycjonowania nie niwelują różnic w wartościach tego parametru wynikających z rodzaju surowca.
słowa kluczowe: kondycjonowanie, wytrzymałość kinetyczna, twardość granulatu
język oryginału: polski