www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 6, nr. 1 (2005)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Elementy meteorologiczne ograniczające plony pszenżyta ozimego w Polsce
Eliza Kalbarczyk
(pobierz wersję PDF)
Katedra Meteorologii i Klimatologii, Akademia Rolnicza, ul. Papieża Pawła VI 3, 71-469 Szczecin

vol. 6 (2005), nr. 1, pp. 103-115
streszczenie: W opracowaniu wykorzystano średnie plony ziarna pszenżyta ozimego z 50 stacji doświadczalnych COBORU położonych na obszarze całej Polski, w latach 1982-1996. Ponadto wykorzystano dane meteorologiczne z 57 stacji meteorologicznych IMGW, w postaci miesięcznych: sumy usłonecznienia rzeczywistego (h), średniej, maksymalnej i minimalnej temperatury powietrza (toC), średniej wilgotności względnej powietrza z godziny 13 (%) i sumy opadów atmosferycznych (mm), z lat 1971-2000. Stwierdzono, że zwiększone zagrożenie dla dobrych plonów ziarna pszenżyta ozimego powoduje niska temperatura powietrza w miesiącach od grudnia do marca, wysokie opady w październiku i wysoka temperatura powietrza w maju. Dla uprawy pszenżyta ozimego na glebach pszennych warunki klimatyczne nie stanowią zagrożenia na niemal całym obszarze kraju. W przypadku uprawy na glebach żytnich, strefa o bardzo małym ryzyku zajmuje około 40% powierzchni Polski, głównie na zachodzie i w centrum. Strefa o małym ryzyku zajmuje około 35% powierzchni kraju, przede wszystkim na południowym wschodzie Polski, na Pojezierzu Pomorskim i w południowo-zachodniej części Pojezierza Mazurskiego; strefa o ryzyku średnim – około 20% powierzchni, głównie w północnej części Pomorza; strefa o dużym ryzyku – około 5% terytorium Polski w północno-wschodniej części kraju.
słowa kluczowe: pszenżyto ozime, plony ziarna, elementy meteorologiczne, strefy klimatycznego ryzyka
język oryginału: polski