www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 6, nr. 1 (2005)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Zawartość chlorofilu i aktywność fotosyntetyczna średnio późnych odmian ziemniaka w warunkach pola
Władysław Michałek1, Barbara Sawicka2
(pobierz wersję PDF)
1 Katedra Fizjologii Roślin, Akademia Rolnicza, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
2 Katedra Szczegółowej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Rolnicza, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin

vol. 6 (2005), nr. 1, pp. 183-195
streszczenie: Analizę zmian aktywności fotosyntetycznej liści ziemniaka oparto na wynikach ścisłego doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 1998-2000 na glebie kompleksu żytniego dobrego w środkowo-wschodniej części Polski. Eksperyment wykonano metodą bloków zrandomizowanych w 3 powtórzeniach. Badano 11 odmian ziemniaka z grupy średnio późnych (Ania, Anielka, Arkadia, Fregata, Grot, Klepa, Omulew, Rybitwa, Rywal, Salto, Vistula). Określano zawartość chlorofilu a i b w świeżej masie liści oraz parametry fluorescencji: maksymalną sprawność fotosystemu PS II w ciemności (FV/Fm); wydajność PS II na świetle (FV’/Fm’); aktualną ilość elektronów w PS II w warunkach przystosowania do światła  ФPSII; współczynnik foto-chemicznego (Qp) i niefotochemicznego (Qn) wygaszania fluorescencji. Stwierdzono, iż istnieje możliwość wykorzystania wybranych parametrów fluorescencji chlorofilu do szacowania stopnia tolerancji na stres suszy różnych odmian i rodów ziemniaka. Cechy genetyczne badanych odmian różnicowały w największym stopniu wskaźniki wydajności fotosyntetycznej ziemniaka.
słowa kluczowe: ziemniak, odmiany, aktywność fotosyntetyczna, fluorescencja chlorofilu
język oryginału: polski