www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 7, nr. 3 (2006)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Uprawa drobnoowocowych odmian pomidora szklarniowego we włóknie kokosowym przy zróżnicowanym nawożeniu azotem i potasem. Część II. Zmiany składu chemicznego pożywek zachodzące w środowisku korzeniowym
Włodzimierz Breś, Bartosz Ruprik
(pobierz wersję PDF)
Katedra Nawożenia Roślin Ogrodniczych, Akademia Rolnicza, ul. Zgorzelecka 4, 60-198 Poznań

vol. 7 (2006), nr. 3, pp. 539-548
streszczenie: Badania dotyczące zmian składu pożywek przeprowadzono w latach 2001-2002 w szklarni, podczas uprawy 3 drobnoowocowych odmian pomidora (Lycopersicon esculentum var. cerasiforme Alef.) Conchita F1, Flavorino F1 i Favorita F1. Rośliny rosły w matach z włókna kokosowego o wymiarach 100 x 15 x 6 cm. Ilość stosowanej jednorazowo pożywki uzależniona była od fazy rozwojowej rośliny (od 60 do 180 cm3 na roślinę), z zachowaniem około 15-20% przelewu. W trakcie uprawy badano skład chemiczny pożywek dostarczanych roślinom i wycieki z mat. W wyciekach wzrastało stężenie Na, B, Cu, Ca, Cl, K i N-NO3, S-SO4, Mg, natomiast obniżenie koncentracji zaobserwowano dla Mn, Fe, Zn oraz P. W przypadku Cu i S-SO4 wyniki nie są jednoznaczne. Ze względu na skale zatężania sodu, pierwiastek ten będzie limitował ilość pożywki jaką można będzie wykorzystać w układach z recyrkulacją. Wysoki poziom składników w wyciekach z mat dowodzi, że w systemach otwartych podczas uprawy roślin w tym podłożu celowe jest stosowanie 15-20% przelewu pożywki.
słowa kluczowe: pomidor, pożywka, włókno kokosowe
język oryginału: polski