www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 7, nr. 3 (2006)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Skład chemiczny jarmużu uprawianego na dwóch typach gleby
Barbara Łata, Marzena Wińska-Krysiak
(pobierz wersję PDF)
Samodzielny Zakład Przyrodniczych Podstaw Ogrodnictwa, SGGW, ul. Nowoursynowska 159, 02-787 Warszawa

vol. 7 (2006), nr. 3, pp. 663-670
streszczenie: Oznaczono stężenie askorbinianu, glutationu i jego prekursorów, związków fenolowych oraz całkowitą aktywność przeciwutleniającą w dwóch odmianach jarmużu rosnących na madzie i glebie płowej. Odmiana zielonolistna jarmużu (Winterbor F1) charakteryzowała się istotnie wyższą zawartością witaminy C i związków tiolowych, zaś czerwonolistna (Redbor F1) związków fenolowych, a w efekcie wyższą całkowitą aktywnością przeciwutleniającą. Odmiana Redbor F1 charakteryzowała się także wyższą zawartością suchej masy. Rośliny uprawiane na glebie płowej miały zwiększone stężenie oznaczanych związków w porównaniu do uprawianych na madzie, jednak istotność różnic zależała od roku badań i rodzaju związku.
słowa kluczowe: jarmuż, askorbinian, glutation, fenole, FRAP
język oryginału: polski