www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 7, nr. 3 (2006)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Plonowanie i skład chemiczny pomidora uprawianego w szklarni w podłożach ekologicznych
Józef Nurzyński
(pobierz wersję PDF)
Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych, Wydział Ogrodniczy, Akademia Rolnicza, ul. St. Leszczyńskiego 58, 20-068 Lublin

vol. 7 (2006), nr. 3, pp. 681-690
streszczenie: Badania przeprowadzono z pomidorem odm. Cunero F1 uprawianym na 23 grona w szklarni w podłożu z piasku, torfu, słomy żytniej, słomy pszennej, słomy zmieszanej z torfem, z korą oraz w wełnie mineralnej. Zastosowano zamknięty system fertygacji bez recyrkulacji uwzględniając około 20% przelewu. Na podstawie plonu owoców, zawartości w nich suchej masy, witaminy C, cukrów stwierdzono, że piasek jest dobrym podłożem. Plon owoców nie różnił się istotnie z uprawy w piasku, torfie oraz wełnie mineralnej. Piasek powinien być gruboziarnisty, umieszczony w pojemnikach, których wysokość musi być dwa razy większa od szerokości. W badaniach z pociętą słomą jako podłożem wykazano pełną przydatność tego materiału. Plon owoców nie różnił się istotnie w porównaniu z uprawą w wełnie mineralnej. Słoma w okresie wegetacji ulega w około 70% całkowitemu rozkładowi. Liście pomidora uprawianego w badanych podłożach zawierały podobną ilość składników pokarmowych.
słowa kluczowe: pomidor szklarniowy, podłoża, piasek, słoma, wełna mineralna
język oryginału: polski