www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 8, nr. 1 (2006)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Dynamika wilgotności wierzchniej warstwy gleby jako informacja o intensywności parowania
Grzegorz Janik
(pobierz wersję PDF)
Instytut Kształtowania i Ochrony Środowiska, Akademia Rolnicza

vol. 8 (2006), nr. 1, pp. 103-117
streszczenie: W pracy zaprezentowano metodę pozwalającą wyznaczyć intensywność paro-wania z gleby bez roślin. Zaproponowana metoda wykorzystuję ideę rozwiązania zadania odwrotnego. Polega to na wyznaczeniu szukanej wielkości, w tym przypadku intensywności parowania, znając jedynie dynamikę wilgotności wierzchnich warstw gleby. Zastosowanie techniki TDR umożliwiło ciągły pomiar wilgotności. Pozwoliło to na budowę bilansu wodnego dla wydzielonej przestrzeni glebowej dla dowolnie krótkich kroków czasowych. Intensywność parowania stanowiła jedyną niewiadomą bilansu i na tej podstawie była wyznaczana. Przeprowadzone w kolumnach glebowych badania laboratoryjne wykazały, że dokładność zaprezentowanej metody rośnie wraz z długością przyjętego kroku czasowego, dla którego budowano bilans wodny. Dla kroku dłuższego niż 8 godzin błąd względny jest mniejszy od 20%. Metodę zastosowano również do wyznaczenia intensywności parowania z powierzchni gleby bez roślin w warunkach polowych.
słowa kluczowe: technika TDR, bilans wodny wierzchniej warstwy gleby, intensywność parowania z powierzchni gleby bez roślin
język oryginału: polski