www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 9, nr. 2 (2007)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Rola stymulacji magnetycznej nasion w kształtowaniu odporności roślin bobiku na niedobór wody w podłożu glebowym
Janusz Podleśny1, Stanisław Pietruszewski2
(pobierz wersję PDF)
1 Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa, Państwowy Instytut Badawczy w Puławach ul. Czartoryskich 8, 24-100 Puławy
2 Katedra Fizyki, Akademia Rolnicza w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-033 Lublin

vol. 9 (2007), nr. 2, pp. 449-458
streszczenie: Badania prowadzono w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowym Instytucie Badawczym w Puławach. Czynnikiem I rzędu była wilgotność podłoża glebowego: 30, 50 i 70% polowej pojemności wodnej (ppw), a czynnikiem II rzędu dawki pola magnetycznego: D0 - bez stymulacji (obiekt kontrolny), D1 - 10 750 J m(-3) ×s i D2 - 85 987 J m(-3) s. Przedsiewna stymulacja magnetyczna nasion polepszała wschody bobiku. W warunkach niedoboru wody w podłożu wpływ ten był większy niż w warunkach optymalnej wilgotności. Wilgotność gleby i stymulacja magnetyczna nasion modyfikowały także wartości niektórych cech morfologicznych roślin. Uwzględnione w badaniach czynniki doświadczenia wpływały istotnie na plon i wielkość niektórych cech jego struktury. Największą masę nasion uzyskano z roślin wyrosłych z nasion stymulowanych polem magnetycznym i rosnących w warunkach największej wilgotności gleby, a najmniejszą z roślin wyrosłych z nasion kontrolnych i rosnących na glebie najsuchszej. Obydwie zastosowane dawki ekspozycyjne pola magnetycznego wpływały korzystnie na wzrost, rozwój i plonowanie bobiku.
słowa kluczowe: bobik, stymulacja magnetyczna nasion, wilgotność gleby, stres suszy, rozwój roślin, plonowanie
język oryginału: polski