www.old.acta-agrophysica.org / polrocznik

vol. 1, nr. 4 (2003)


poprzedni artykuł    wróć do listy artykułów    następny artykuł

 
Wpływ wapnowania i nawożenia siarką na wzrost, rozwój i plonowanie jarych form pszenicy i rzepaku. Cz. II. Rzepak jary
Adam Kaczor, Marzena S. Brodowska
(pobierz wersję PDF)
Katedra Chemii Rolnej i Środowiskowej, Akademia Rolnicza, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin

vol. 1 (2003), nr. 4, pp. 661-666
streszczenie: W doświadczeniach wazonowych oceniono wpływ wapnowania (CaCO3, CaCO3+MgCO3) i nawożenia siarką (Na2SO4, Selementarna) na wzrost, rozwój i plonowanie rzepaku jarego. Wyniki badań wskazują, że najlepszy wzrost i rozwój roślin wystąpił w obiektach wapnowanych dolomitem i nawożonych wyższą dawką siarki. Dawka i forma nawozu odkwaszającego oraz dawka siarki istotnie wpłynęły na wzrost plonów rzepaku. Zastosowane czynniki doświadczalne zwiększyły w największym stopniu plony nasion rzepaku. Wyniki badań wskazują zatem, że kwaśny odczyn gleby oraz brak dostatecznej ilości przyswajalnych form siarki i magnezu w środowisku ogranicza przede wszystkim rozwój generatywnych organów tej rośliny.
słowa kluczowe: wapnowanie, siarka, rzepak jary, rozwój, plonowanie
język oryginału: polski