|
|
vol. 10, nr. 3 (2007)
|
Wpływ wybranych czynników agrotechnicznych na skłonność do porastania ziarna pszenicy jarej
|
|
|
Szymon Czarnocki, Józef Starczewski, Agnieszka Garwacka
|
|
| (pobierz wersję PDF )
|
|
|
Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Podlaska, ul. Prusa 14, 08-110 Siedlce |
|
|
vol. 10 (2007), nr. 3,
pp. 533-541
|
|
|
streszczenie:
Badania przeprowadzono w latach 2001-2003 na polach Rolniczej Stacji Doświadczalnej Akademii Podlaskiej w Zawadach. Doświadczenie polowe zostało założone w układzie losowanych bloków, w czterech powtórzeniach. W badaniach analizowano dwa czynniki: technologię uprawy zróżnicowaną pod względem nawożenia i ochrony oraz odmianę. Czynnik I –technologie uprawy: ekstensywna, standardowa, intensywna. Czynnik II – odmiana: O1 – Opatka, O2 – Hezja, O3 – Torka. Po zbiorze dokonano oznaczenia porastania w kłosach bezpośrednią metodą Schleipa. Kłosy przetrzymywano przez 3, 6 i 9 dni w temperaturze około 20oC i wilgotności powietrza 96-98%. Przeprowadzona ocena pozwoliła na wskazanie istotnego zróżnicowania odmian pod względem skłonności do porastania w kolejnych terminach oceny i kolejnych latach. Największe zróżnicowanie odmian stwierdzono w 3 dniu oceny. Według podziału na klasy, w zależności od bonitacji porastania wszystkie badane odmiany pszenic zostały zaliczone do klasy drugiej o odporności średniej (porastanie w przedziale 1,6-3,5). Stopień porastania był różny w latach. U wszystkich odmian najwyższy stopień porastania wystąpił w 2002 roku, kiedy to suma opadów za okres od kwietnia do sierpnia była najwyższa. Zaobserwowano wyraźną tendencję do zmian w podatności na porastanie w efekcie zastosowania różnych technologii uprawy. Ziarno wszystkich odmian charakteryzowało się najwyższym stopniem porośnięcia przy technologii intensywnej.
|
|
słowa kluczowe:
jakość ziarna, porastanie, pszenica ozima
|
|
język oryginału:
polski
|
|
|
|
|
|
