|
|
vol. 5, nr. 3 (2005)
|
Prawdopodobieństwo usłonecznienia rzeczywistego w Polsce
|
|
|
Czesław Koźmiński1, Bożena Michalska2
|
|
| (pobierz wersję PDF )
|
|
|
1 Zakład Klimatologii i Meteorologii Morskiej, Uniwersytet Szczeciński, ul. Wąska 3, 71-407 Szczecin |
|
|
2 Katedra Meteorologii i Klimatologii, Akademia Rolnicza, ul. Papieża Pawła VI/3, 71-469 Szczecin |
|
|
vol. 5 (2005), nr. 3,
pp. 669-682
|
|
|
streszczenie:
Wykorzystując dekadowe i miesięczne sumy godzin ze Słońcem z 46 stacji meteorologicznych IMGW za lata 1971-2000 opracowano czasowy i przestrzenny rozkład prawdo-podobieństwa usłonecznienia rzeczywistego w Polsce trwającego 2, 4, 6, 8 i 10 godzin dziennie. W dekadowym przebiegu średniego dziennego usłonecznienia zaznaczają się na terenie kraju 3 okresy o zmniejszonej ilości godzin ze Słońcem: 3. dekada maja – od 0 do 1 godziny, 2. dekada czerwca od 0,5 do 2 godzin i 2. dekada lipca również od 0,5 do 2 godzin. Największe prawdopodobieństwo godzin ze Słońcem występuje w 1. dekadzie sierpnia w 1. dekadzie czerwca i w 2. dekadzie maja. Spośród analizowanych miesięcy najmniejszym usłonecznieniem i największą zmiennością charakteryzuje się grudzień. Prawdopodobieństwo niedoborów 10% średniej wartości wieloletniej waha się w tym miesiącu na terenie kraju od 38 do 42%. Natomiast najbardziej słonecznym miesiącem w przeważającej części kraju jest maj, kiedy to prawdopodobieństwo niedoborów 10% kształtuje się od 28 do 34%. Dla potrzeb rekreacji i leczenia uzdrowiskowego określono prawdopodobieństwo osiągnięcia rocznych sum usłonecznienia rzeczywistego 1350 i 1500 godzin.
|
|
słowa kluczowe:
usłonecznienie rzeczywiste, niedobory, rozkład czasowy, przestrzenny
|
|
język oryginału:
polski
|
|
|
|
|
|
